باز باران با ترانه
باز بـــاران با ترانــــــــه، با گــوهــرهـاي فراوان
مـي خورد بر بام خانــه، يــــادم آرد روز بــــاران
گــردش يك روز دیــرین، خــــوب و شیــــــــرین
توي جنگل هاي گيلان، كودكي ده ساله بودم
شــــــاد و خـــــــــــــرم، نــــــــــرم و نــــــــازك
چســــــــت و چــــابك، با دو پــــاي كــــودكانه
مــي دويدم همچو آهـو، مـــي پريدم ازلب جوي
دور مـي گشتم ز خانه، مـــــي شنيدم از پرنده
داستان هـــــاي نهاني، از لــب بــاد وزنــــــــده
رازهــــــــاي زندگانـــي، بس گــــــوارا بـود باران
وه چــــه زيبا بود باران، اندر اين گـــوهر فشاني
رازهـــــاي جاودانـــي، پندهـــــاي آســـمانـي
بشنو از من كودك من، پيش چشـم مـــرد فردا
زندگانـــي خــواه تيــــره، خــــــــواه روشــــــن
هست زيبـــــــــــــــا
هست زيبـــــــا
هست زيبا
:: موضوعات مرتبط:
شعرهاى قديمى كودكى ,
,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0